«فصل ماهی سفید»؛ هشداری برای فراموش نکردن اخلاق انسانی
تاریخ انتشار: ۱۷ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۶۲۰۰۵
این اولین تجربه کارگردانی قربان نجفی به عنوان بازیگری است که تا به حال حداقل در 26 فیلم سینمایی نقش‌آفرینی کرده است. فصل ماهی سفید، درباره خانواده‌ای است که نسل به نسل در باغی در شمال کشور زندگی کرده‌اند اما مسائل مالی موجب می‌شود که حیات این باغ و روابط ساکنان آن دچار چالش شود.
درواقع فصل ماهی سفید که برداشتی آزاد از نمایشنامه «باغ آلبالو»ی آنتوان چخوف است، روایتگر تغییر روابط افراد در عصر جدید و از یاد بردن ارزش‌های گذشته یک خانواده و حیات زمین‌های کشاورزی در جهت رسیدن به منافع مالی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
داستان باغ آلبالوی چخوف چه جذابیت‌هایی برای شما داشت که برای ساخت فصل ماهی سفید اقتباسی از آن داشتید؟
قصه باغ آلبالو، قصه روزگار ما یعنی از 100 سال قبل تا به امروز است. فصل ماهی سفید، قصه تغییر و تحولات و عوض شدن دوره‌ها و نسل‌هاست. در نمایشنامه باغ آلبالو ما شاهد گذر فئودالیسم به دوران صنعتی هستیم و شکل جامعه تغییر می‌کند و کارگری که تا به امروز رعیت ارباب بوده، از فردا کارگر کارخانه می‌شود؛ یعنی او کارگری انجام می‌دهد اما سیستم آن متفاوت است. فئودال، زمین‌های کشاورزی و باغ‌های فراوان و فرم زندگی متفاوتی دارد و در مقابل نسبت کارگری که در سیستم فئودالی کار می‌کند هم با بالاسری خود متفاوت است. به عبارتی، نسبت این افراد با طبیعت، جامعه و محیط متفاوت است و این برای هر جامعه‌ای ازجمله جامعه ما هم جذاب است. موضوعی که ذهنم را مشغول کرد، مربوط به شمال بود که زمین‌های شالیزار را خشک، تکه‌تکه و تبدیل به زمین‌های مسکونی می‌کنند و پس از ساخت ویلا، می‌فروشند و پول خیلی خوبی نصیب‌شان می‌شود. گاهی اوقات با این پول، ماشین شاسی‌بلند می‌خرند و بعضی اوقات هم داخل بانک می‌گذارند و سودش را ماهانه می‌گیرند. اتفاقی که می‌افتد، این است که سال‌های آینده قیمت ماشین بر اثر استهلاک پایین می‌آید، دیگر خبری از آن شالیزار و زمین کشاورزی هم نیست و در کنار آن، طبیعت هم ویران می‌شود. این ویرانی به‌تدریج از شالیزارها به تمام جنگل‌ها و کوه‌ها می‌رسد. بنابراین، این جنگل‌ها به عنوان مثال، سرمایه فقط منی که آنجا نشستم و قصد دارم از آن بهره ببرم، نیست بلکه مربوط به نسل‌های آینده نیز می‌شود و همان‌طور که شما از فرزندتان مراقبت می‌کنید، طبیعت هم نیاز به مراقبت دارد؛ حتی طبیعت هم از شما مراقبت می‌کند. شما هم باید در مقابل فرسودگی خانه از آن مراقبت کنید، خانه را تعمیر کنید و به آن برسید تا ویران نشود. ما به نوعی در حال ویران کردن خانه‌ای هستیم که داخل آن نشسته‌ایم.
این دیدگاه محیط‌زیستی همراه با حضور خانواده در فیلم از چه جهان‌بینی و تجربه شما نشأت می‌گیرد؟
من عضو گروه‌های محیط‌زیست نبودم که مثلا از جایی حمایت شوم اما خودم بچه طبیعتم و در محیطی مرتبط با طبیعت و در عشایر قشقایی، جایی که اصلا ساختمان و برقی وجود نداشته، متولد شدم و رشد کردم. در کودکی گله‌های بزرگ آهو از کنار خانه ما رد می‌شد و فضای بسیار زیبایی شکل می‌گرفت، زمانی که چشم باز می‌کردم، دشت را تا انتها می‌دیدم که البته سختی‌ها و زیبایی‌های خاص خود را داشت. معتقدم زبان مادری تنها الفبای فارسی نیست بلکه بخشی از زبان مادری همان چیزهایی است که شما چشم باز می‌کنید و می‌بینید و شخصیت شما را شکل می‌دهد. به طور طبیعی، این ویژگی در من رسوخ کرده و جزئی از من شده است و شاید همین تعلقات موجب شد سراغ ساخت «فصل ماهی سفید» بروم. من سال‌های زیادی است که بازیگری، مطالعه و مشاهده میکنم. گاهی به این شیوه فکر میکنم که اگر قرار است کاری انجام دهم، باید به گونه‌ای باشد که خودم از نگاه کردن به آن شرمنده نباشم و کسانی که فیلم را می‌بینند، آن را دوست داشته باشند.
به نظر می‌رسد با توجه به اینکه ماجراها و پایان داستان خیلی شبیه باغ آلبالوست، نوع اقتباس شما از فیلم آزاد نباشد؟
اتفاقا اقتباس ما آزاد است و هیچ‌گاه وفادار نعل به نعل درمورد «فصل ماهی سفید» نبودیم. فقط یک چارچوب داستانی از باغ آلبالو گرفتم و در بسیاری موارد هم از چارچوب داستانی باغ آلبالو بیرون زدم؛ یعنی در بعضی بخش‌ها به شخصیتی به داستان اضافه و کم کردم. در فیلم من اتفاقاتی وجود دارد که باغ آلبالو نیست. همچنین ادبیات و دیالوگ‌های فیلم متفاوت از نسخه روسی آن است. در واقع من در بخش‌هایی به این قضیه اشاره کردم.
تبدیل نمایشنامه خارجی به فیلمی که تمام شخصیت‌های آن ایرانی هستند، چه چالش‌هایی برای شما داشت؟
خیلی سخت بود. به عنوان مثال، در نمایشنامه یک نفر که ناشنواست، به صورت نسل اندر نسل خدمتکار خانواده بوده است و همواره نگران آقای خانه است که سرما نخورد و در پایان، وقتی همه می‌روند، می‌گوید همه رفتند و من را فراموش کردند و در همانجا می‌میرد، اما من از یکی از شاگردان با استعداد افغانی خودم (عیسی حسینی) که سال‌ها پیش با او کار کردم، کمک گرفتم. عیسی در فیلم فصل ماهی سفید ازدواج کرده و بچه‌دار است، اما شخصیتی که در باغ آلبالوست، مجرد است و از این لحاظ داستان ما تفاوت‌هایی با داستان اصلی دارد. بنابراین، به این نتیجه رسیدم که وجود چنین شخصیتی خیلی به ما نزدیکتر از چیزی است که در باغ آلبالو می‌گذرد.
سابقه بازیگری شما در انتخاب بازیگران فیلم که همه چهره و شناخته شده هستند، چقدر به کمکتان آمد و بازیگران به اولین فیلم ساخته شما اعتماد کردند؟
خیلی. من دانش‌آموخته بازیگری هستم و از بچگی تئاتر بازی می‌کردم و علاوه بر این، تجاربی که در تدریس به دست آوردم نیز خیلی مؤثر بود. تدریس موجب می‌شود دانش ما در هر رشته‌ای دسته‌بندی شود و این خیلی به نفعم بود و می‌توانستم شخصیت‌ها را ببینم و انتخاب کنم و بتوانم به نوعی منظورم را القا کنم و بازی مدنظرم را از آنها بخواهم که خدا را شکر اتفاق خوبی افتاد. به نظرم محمدرضا فروتن یکی از بهترین بازی‌های خود را در فیلم ارائه داد و دیگر بازیگران هم مانند لادن مستوفی، المیرا دهقانی و رها خدایاری چنین بودند. حتی نورالدین جوادیان به عنوان یک شخصیت منفی بازی بسیار خوبی ارائه داد.
کار با کارگردانان مختلف و شناخته شده چقدر به دیدگاه شما برای ساخت اولین فیلم کمک کرد؟
ما از هرکسی چیزی می‌آموزیم و من هم تلاش میکنم از همه به خصوص از آقای مهرجویی-که با آن همکاری داشتم- یاد بگیرم. این افراد مانند یک کتاب ارزشمند هستند که حتی اگر به جلد آن هم نگاه کنید، متوجه یک موضوع خاص می‌شوید. به همین دلیل، حتی دیدن آدم‌های بزرگی مانند مهرجویی، سعید ابراهیمی‌فر و علی ژکان که با آنها کار کردم، به شما دانشی می‌بخشد که حتی قبل از صحبت کردن با او می‌توانید چیزهایی را از او درک کنید و بفهمید. متأسفانه در سال‌های اخیر مفهوم کارگاه‌های بازیگری به غلط جا افتاده و تشکیل کارگاه بازیگری به این دلیل است که تبادل تجربه میان حرفه‌ای‌ها اتفاق بیفتد و کارکردن با این آدم‌ها مثل کار در کارگاه بازیگری است و یاد گرفتن در عرصه هنر هیچ‌گاه متوقف نمی‌شود.
موسیقی فیلم گوش‌نواز بود و تازه بعد از پایان فیلم و آمدن تیتراژ متوجه همکاری با کارن همایونفر شدیم. چطور این همکاری شکل گرفت و سابقه خوانندگی شما برای انتخاب موسیقی چقدر تعیین‌کننده بود؟
من از بچگی موسیقی کار می‌کردم و بعد مقداری جدی‌تر شد و قطعات موسیقی را خواندم. بنابراین سعی کردم موسیقی‌ای را به کار ببرم که به فضای شیک، سرد و سنگین فیلم نزدیک و جنس موسیقی آن شیشه‌ای و به عواطف و احساسات لطیف انسانی نیز نزدیک باشد. آقای همایونفر یکی دو اتود زد و ما رفتیم و گوش دادیم و در نهایت به این نسخه‌ای از موسیقی که در فیلم می‌شنوید رسیدیم. وقتی من موسیقی را شنیدم، گفتم این همانی است که باید باشد. بنابراین، اتفاق قشنگی در موسیقی فیلم افتاد و کارن هم با درک بالایی که از متن فیلمنامه داشت، موسیقی را ساخت.
بسیاری معتقدند هنرمندان باید در یک شاخه تخصص پیدا کنند اما به نظر می‌رسد شما چنین نگرشی ندارید.
من در دوره‌ای به هنر نقاشی پرداختم اما درحال‌حاضر فرصت لازم را ندارم و به نظرم تمام هنرها به یکدیگر مثل یک تونل متصل هستند و اگر مانعی بر سر این هنر باشد، این هنر از جای دیگر سرریز می‌کند. من در یک‌سال‌ونیم گذشته بیشتر موسیقی کار کردم و درست است که آورده مالی برایم نداشت اما خودم راضی بودم. بنابراین ظرفیت بشر بیشتر از پرداختن به یک هنر است.
آیا شما در «فصل ماهی‌سفید» قصد دارید هشدار بدهید که اصالت و پیوند خانوادگی گاهی به نفع مسائل مالی در عصر جدید در حال فراموشی است یا اینکه بیشتر تأکیدتان روی مسائل محیط‌زیستی بود؟
هشدار و تمرکز من بیشتر روی مسائل اخلاقی و انسانی است که یک‌سری مسائل را فراموش کردیم. بهرام‌خان (محمدرضا فروتن) به هر قیمتی حاضر به نابود کردن آنجا برای حفظ زمین و پول خود نیست و در فیلم هم می‌شنویم که می‌گوید: «من حاضر نیستم دست به این جنایت بزنم و درختان را از بین ببرم.» بنابراین، او به لحاظ اخلاقی خودش را موظف می‌داند که این کار را انجام ندهد. از نقطه‌نظر روان‌شناسی ما چند دسته آدم وظیفه‌گرا، نتیجه‌گرا و مصلحت‌گرا داریم. وظیفه‌گرا می‌گوید وظیفه من نیست از بین تمام کسانی که وجود دارند و باید کاری نامتعارف مانند کشتن را انجام دهند انجام دهم. اگر فردی نتیجه‌گرا باشد می‌گوید من سه نفر را می‌کشم، صد نفر را نجات می‌دهم. خیلی از اتفاقات غمگین جهان مانند بمباران هیروشیما نتیجه همین نوع نگرش نتیجه‌گرایی است و به تبعات آن کاری ندارند. مصلحت‌گرا این پرسش را مطرح می‌کند که آیا کشتن سه نفر به کشتن صد نفر می‌ارزد؟ بنابراین، بهرام‌خان و ناهید در فیلم ما وظیفه‌گرا هستند و می‌گویند وظیفه ما نیست که درخت را بشکنیم و از ریشه جدا کنیم؛ حالا هرکس هرکاری می‌خواهد انجام دهد.
با توجه به گفته‌های قبلی شما، در «فصل ماهی‌سفید» در مقایسه با فیلم‌هایی که اجتماعی و روی پرده هستند، چندان روی این موضوع معطوف نبودید که فیلم چقدر قرار است بفروشد؟
درست است که دغدغه و حیات سینما به درآمد آن است اما فیلمسازی که قصد دارد منظور خود را برساند، نباید دغدغه درآمد داشته باشد. بنابراین، باید با توجه به آنچه معتقد است فیلم بسازد و سازمان‌های مختلف براساس وظایفی که دارند به دیده‌شدن این فیلم‌های دغدغه‌مند اجتماعی کمک کنند. خنده و فیلم‌های کمدی برای جامعه لازم است و من نفس این خندیدن را نفی نمی‌کنم اما در فیلمم یادآوری میکنم که دستی هم به خانه خود بکشید. اتفاقا خیلی دوست دارم فیلمم بفروشد و به نظرم تمام فاکتورهای فروش را دارد اما رسانه‌ها و نهادهای مختلف می‌توانند کمک کنند تا این فیلم‌ها به حیات خود ادامه دهند. به‌هرحال، داستان این فیلم جذاب است و تلاش کردیم صحنه‌ها دیدنی و قشنگ باشند و هنرپیشه‌های جوان در کنار بازیگران باتجربه مانند ژاله علو، محمدرضا فروتن و لادن مستوفی بازی‌های بسیار روانی ارائه دادند و طنزی هم داخل فیلم با حضور بیژن بنفشه‌خواه و شقایق دهقان وجود دارد که به بافت کار نزدیک است. تمام این عوامل باید فروش متوسطی را تضمین کند که ما کار دیگری بسازیم و حرف تازه‌تر دیگری را بزنیم. من به نوبه خودم کارم را انجام دادم و تلاش میکنم تا به خوبی پیش برود. به نظرم همه باید از فیلم‌های مستقل اجتماعی که دغدغه انسان‌ها را دارند، حمایت کنیم.
چرا اکران فیلم این قدر بی‌سروصدا و در سکوت خبری بود؟
متأسفانه کار در جامعه برای فیلم‌هایی مانند «فصل ماهی سفید» که امکانی مانند بیلبورد برای تبلیغ نداریم، سخت است و نبود تبلیغ باعث می‌شود که این کار در سکوت کامل اکران شود. چرا شهرداری و سازمان زیباسازی بیلبورد فیلم ما را تبلیغ نمی‌کند؟ مگر بیلبوردهای فیلم ما شهر را زشت می‌کند؟ در واقع هرجایی تصمیم خاصی برای خودشان می‌گیرند و روند کار سلیقه‌ای است.
عکس‌العمل مردم بعد از تماشای فیلم چه بوده است؟
واکنش‌ها نسبت به فیلم پس از تماشای آن خیلی خوب و برای خودم خیلی جالب بود.
منبع: جام جم آنلاین
کلیدواژه: نسرین بختیاری فصل ماهی سفید قربان نجفی باغ آلبالو فصل ماهی سفید باغ آلبالو فیلم ها سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۶۲۰۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سرمایه‌گذاری اوقاف در پرورش ماهی
به گزارش صدای ایران از ایرنا، حجت الاسلام عبدالله واحدی روز شنبه در حاشیه نمایشگاه دستاورد‌های سازمان اوقات و امور خیریه کشور، افزود: پروژه پرورش ماهی سی باس در قفس اداره کل اوقاف و امور خیریه استان مرکزی با ظرفیتی بالغ بر تولید سالانه پنج هزار تن ماهی آغاز بکار کرده و در مرحله نخست ۱۰ قفس تکمیل شده و یک میلیون قطعه بچه ماهی نیز ذخیره شده است.
وی با بیان اینکه اولین ذخیره بچه ماهی‌ها در چهار قفس در اسفند ماه سال گذشته انجام شد، ادامه داد: ظرفیت این پروژه به میزانی برنامه‌ریزی و اجرا شده که علاوه بر تامین نیاز استان مرکزی، قابلیت ارسال به دیگر نقاط کشور نیز وجود داشته باشد.
مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان مرکزی با اشاره به عرضه اولیه ماهی‌های پرورش داده شده با قیمتی پایین‌تر از قیمت بازار در پروژه پرورش ماهی در قفس این استان، بیان کرد: علاوه بر استان مرکزی راه‌اندازی شعبه‌های عرضه ماهی در استان‌های قم، آذربایجان شرقی و اردبیل نیز در دستور کار قرار دارد.
حجت‌الاسلام واحدی هدف از اجرای پروژه ماهی در قفس را افزایش سرانه مصرف ماهی و تغییر ذائقه مردم به سمت مصرف گوشت سفید به جای گوشت قرمز عنوان کرد و گفت: طبع گرم، نداشتن بو، استخوان‌های درشت و عدم نیاز به طعم دهنده در طبخ ماهی، از مزایای ماهی سی‌باس است.
۳۹ شرکت مجری طرح‌های سازمان اوقاف و امور خیریه کشور مهمترین دستاورد‌ها و پروژه‌های خود را در نمایشگاه سازمان اوقاف و امور خیریه کشور در تهران در معرض دید عموم قرار داده‌اند.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان